Death Note, part 5: Misa Amane, Teru Mikami (Kira)

Kira jeden, dwa, trzy, cztery... Dzisiejszy post przedstawi właścicieli Death Note'ów. Misa Amane, Kyousuke Higuchi i Teru Mikami... Postaci różnią się od siebie bardzo, jednak łączy ich jedno - uwielbienie dla wymierzania sprawiedliwości. Sprawiedliwości własnej. 

Anime oglądałam dość dawno temu, dlatego z góry przepraszam za każdy błąd rzeczowy, jaki się pojawi w tym poście. Pozwoliłam sobie także na odpuszczenie sobie części posiadaczy DN (było ich więcej), jeśli ich słowa nie odpowiadały tematyce bloga (nie było żadnych "głębszych" myśli, skłaniających do refleksji).

Misa Amane

wiek: 26 lat
shinigami: Rem
opis: Zakochana w Light'cie, który zabił mordercę jej rodziców. Dla niego zostaje kirą. Jest mu całkowicie oddana.

"I hate evil and love justice. I do not consider the police as my enemies, but my allies against evil."
Nienawidzę zła, kocham sprawiedliwość. Nie uważam policjantów za wrogów, ale za sprzymierzeńców w walce ze złem.

"What a wonderful way to kill…"
Cóż za wspaniały sposób zabijania...

(To Light Yagami) "I'm satisfied with just being used by you. Trust me."
Naprawdę czuję się usatysfakcjonowana byciem przez ciebie wykorzystywaną. Zaufaj mi.

(To Light Yagami) "A pretend boyfriend, right? That's a good start. I'm sure you'll fall in love with me for real one day."
Udawany chłopak, co? To dobre, na początek. Jestem pewna, że któregoś dnia naprawdę się w mnie zakochasz.

(To Light Yagami) "There's no way I'll stand for you seeing other girls. If I see that, I'll kill them."
Nie mogę tolerować twojego patrzenia na inne dziewczyny. Jeśli to zauważę, zabiję je.

"Thanks to Rem, Light really became Misa's knight… but… don't actually kill him, okay?"
To dzięki Rem, Light naprawdę stał się rycerzem Misy... ale... nie zabijaj go, dobrze?

"Rem… I wish Light would love me… I want Light to be happy…"
Rem... Chciałabym, by Light mnie pokochał... Pragnę, żeby był szczęśliwy...

"If I die now, I'll be happy… kill me while I'm still young and pretty…"
Jeśli teraz umrę, będę szczęśliwa... zabij mnie, dopóki jeszcze jestem młoda i piękna...

(To Rem while being held captive by L) "Kill me!! Kill me now!!! I was suppose to die on that day, right? Please. Just. Kill. Me."
Zabij mnie! Zabij mnie teraz!!! Tego dnia miałam umrzeć, prawda? Proszę. Po. Prostu. Mnie. Zabij.

"I couldn't live in a world without Light."
Nie mogłabym żyć w świecie pozbawionym Light'a.

"You can't buy peace or love with money."
Pieniędzmi nie kupisz pokoju czy miłości.

(To L) "If Light were Kira… awesome. I've always been grateful to Kira for punishing the man who killed my parents. If Light was Kira, then I'd love him even more."
Gdyby Light był Kirą... cudowne. Zawsze byłam wdzięczna Kirze za ukaranie mężczyzny, który zabił moich rodziców. Gdyby Light był Kirą, kochałabym go nawet jeszcze bardziej.

Careful what you do, cuz God is watching your every move. Hold my hand in the dark street, for if you do I know that I'll... be safe. Even if I'm far away and alone, I can be sure that you'll find me there, this I know. You told me close for a while, so quiet. You tell me everything. If I forget what to say then you'll come to me and tell me again, yes, you'd tell me once again. But what happens when I know it all and what should I do after that? What then?
Uważaj na to, co robisz, gdyż bóg widzi każdy twój ruch. Weź mnie za rękę w ciemnej ulicy, bo gdy to zrobisz, będę wiedziała, że jestem bezpieczna. Nawet będąc tak daleko, w osamotnieniu, mogę być pewna, że mnie tam znajdziesz, wiem to. Kazałeś mi się zamknąć na chwilę, więc milczę. Możesz mi wszystko powiedzieć. Jeśli zapomnę, co mam mówić, przyjdziesz do mnie i znów mi podpowiesz... tak, powiedziałbyś mi to jeszcze raz. Ale co się dzieje, gdy ja to wszystko wiem? Co mam robić? Co teraz?

If it's for Light, I can die without regrets.
Dla Light'a umrę bez żalu.

Teru Mikami

Wiek: 27 lat
Opis: Sprawiedliwy wśród niesprawiedliwych - przez całe życie starał się bronić słabszych przed ludźmi ich dręczącymi, ale bardzo często sam w końcu zostawał "poszkodowanym".
Został prokuratorem, aby karać ludzi, którzy dręczą innych - chce wymierzać im własną sprawiedliwość. Death Note stworzył mu jeszcze większe możliwości.

“There is no reason for me to question. God is absolute. My job is to do as God wishes.”
Nie mam powodów, by pytać. Bóg jest doskonały. A moją pracą jest spełnianie jego życzeń.

"I thank you for these eyes. I can now bring justice to those whose names I do not know. And those with aliases."

Dzięki ci za te oczy. Mogę teraz wymierzać sprawiedliwość tym, których imiona są mi obce. A także tym z pseudonimami.

"You're not God… you're trash!"

Nie jesteś bogiem... jesteś śmieciem!

"Why the hell do I have to see this mess with my own eyes?! YOU'RE NOT GOD!"

Czemu do cholery muszę oglądać ten bałagan na własne oczy?! Nie jesteś bogiem!

"In this world, you are either evil or on the side of justice. This is the truth I discovered when I was a child. Humans are either good or evil, everyone is divided into these two categories. Even though junior high was a small part of the world, it became that way. As class representative, even though I aimed for high goals, there were always enemies. I couldn't help but fight against evil. Even though it looked like justice would lose at times. But no matter how I suffered, I was happy. Just from hearing that one word from the victim, I wanted to help them everytime. During those times, my effort paid off. It was verification of my own justice. But, that was only true in the world of children. Come high school, fighting against evil only increased my enemies. The victims became assailants, even the spectators went on the side of evil. Justice cannot help change things all the time. At those times we have no choice but to eliminate evil. The only person who understood me, my only ally, was one woman, my mother. No, it used to be my mother. My mother was wrong. She wasn't on the side of justice. They were people who needed to be elimanated. And then a miracle happened. Four of the bullies were driving recklessly, all of them died. One passerby died as well, that person was my mother. The people I wanted elimanated were elimanated all at once. I was probably afraid at first. My heart rejected it. But the elimanation should make some people happy. The victims definitely... no, the entire class deep in their hearts... I wasn't wrong. Soon after, the classroom became peaceful. Evil deeds will be punished, this is something that should be. Evil must be elimanated. Afte I became an adult, my beliefs became firm. Everywhere there are people who have no worth. No, because of these people evil exists. As they approached adulthood, they no longer wished to be reformed. There's no choice but to elimanate them. It's a mysterious thing, the people I passed judgment on were eliminated one by one. Was it coincidence, or was I special? Those things didn't matter. Divine judgment was brought down upon evil. If it wasn't, someone had passed judgment on evil. For that purpose, I became a prosecutor. Prosecuters were figures of justice passing judgment on evil, it was my calling in life. That's what I believed. And at that time... God descended! All thos people didn't die by coincidence. It was God's judgment. God was watching me! God was passing judgment for me, who stood up against evil. I realized this. I went to as many places as possible where God was watching. And then... (flashes back to recieving the Death Note) God was watching over me. Not only that, hefound me worthy of his power. With this it's fine if I don't get a response from him. I'll do what he desires, I'll carry out Kira's duty."-Teru Mikami, Death Note

W tym świecie albo jesteś zły, albo stoisz po stronie sprawiedliwości. Tę prawdę odkryłem już będąc dzieckiem. Ludzie dzielą się na dwie kategorie - dobrych i złych. Tak było nawet w gimnazjum, jedynie małej cząstce tego świata. Jako przewodniczący klasy, dążąc do wyższych celów, zawsze napotykałem wrogów. Nie mogłem temu zapobiec. Mogłem jedynie walczyć przeciwko złu. Nawet jeżeli czasami sprawiedliwość przegrywała.... Bez względu na to, jak bardzo cierpiałem, byłem szczęśliwy. Słysząc jedno tylko słowo ofiar, miałem ochotę zawsze im pomagać.  W tamtym czasie moje wysiłki się opłacały. To było potwierdzenie słuszności mojej własnej sprawiedliwości. Ale była ona prawdziwa tylko w dziecięcym świecie. Nadeszła szkoła średnia, walka ze złem tylko zwiększała liczbę moich wrogów. Ofiary stały się napastnikami, nawet widzowie przeszli na stronę zła. Sprawiedliwość nie mogła wiecznie wszystkiego zmieniać. W tamtych czasach nie mieliśmy wyboru - musieliśmy eliminować zło. Jedyną osobą, która mnie zrozumiała, jedynym sprzymierzeńcem, była kobieta, moja matka. Nie, ona tylko była moją matką. Pomyliła się. Nie stała po stronie sprawiedliwości. Dołączyła do tych, którzy musieli zostać wyeliminowani. A potem zdarzył się cud. Czwórka zbirów nieostrożnie jechała, wszyscy zginęli. Śmierć poniósł także jeden przechodzeń. Moja matka. Wszyscy ludzie, których chciałem zlikwidować, zmarli w jednym momencie. Na początku się przeraziłem. Moje serce to odrzucało. Jednak ta eliminacja mogła uczynić paru ludzi szczęśliwymi.  Ofiary na pewno... nie, cała klasa w głębi serca... nie myliłem się. Krótko po tym, sala stała się spokojna. Złe uczynki są karane, tak właśnie powinno być. Zło musi zostać wyeliminowane. Gdy dorosłem, moje przekonania tylko się potwierdziły. Wszędzie można znaleźć bezwartościowych ludzi. Wraz z nimi istnieje zło. Gdy weszli w dorosłość, nie chcieli już być nawróceni. Nie ma innego sposobu niż ich wyeliminować. To dość ciekawe, ludzie, o których wyrobiłem sobie podobną opinię, padali jeden za drugim. Czy był to przypadek, czy może działano tak z rozmysłem? To się nie liczyło. Boskie wyroki obaliły zło. Gdyby tak jednak się nie stało, ktoś przecież musiał wymierzać sprawiedliwość złu. Z tego powodu zostałem prokuratorem. To ludzie sprawiedliwości, którzy mogą ją wymierzać - to było moje powołanie. W to wierzyłem. I w tym momencie... Bóg zapanował! Ci wszyscy ludzie nie umarli bez powodu. To był osąd boski. Bóg mnie obserwował! Bóg wymierzał sprawiedliwość za mnie, który stanąłem naprzeciw złu. Zdałem sobie z tego sprawę. Poszedłem do wszystkich możliwych miejsc, gdzie bóg mógł mnie widzieć. A potem... Bóg się mną zajął. Nie tylko, uznał mnie godnym jego mocy. Przy tym wszystkim, to w porządku jeśli nie dostanę od niego odpowiedzi. Zrobię to, czego sobie życzy. Wezmę na siebie obowiązki Kiry. 

Honey and Clover

Hej, odkąd poszłam do liceum, nie mam już tak wiele czasu na publikowanie postów - będą się one ukazywać jeszcze rzadziej i mniej regularnie niż dotychczas. Zawsze sprawiało mi to jednak przyjemność, więc nie porzucę tego zupełnie.

Dzisiaj przedstawiam serię Honey and Clover. Nie miałam wprawdzie przyjemności obcowania z nią, dlatego też tłumaczenia mogą być nieco wyrwane z kontekstu, za co z góry przepraszam.

Honey and Clover:

I realized why I was lost… It’s not because I don’t have a map… It’s because I don’t have a destination…
Wreszcie zrozumiałem, czemu się zgubiłem... Bynajmniej nie z powodu braku mapy... To dlatego, że brakowało mi celu.
Takemoto Yuuta (Honey and Clover)

When I was little, I didn’t understand why ferris wheels existed.
They were just sluggish and went up high. I got bored with it after only one ride.
The roller coaster and the loop slider… I only paid attention to the thrilling rides.
But… I kind of understand now. Ferris wheels are for slowly cutting across the sky with the person you like and maybe saying things like, “Isn’t this a little scary?”.
Jako małe dziecko nie rozumiałem, po co buduje się diabelskie młyny.
Były powolne i tylko wznosiły się w górę. Już po jednej przejażdżce uznałem je za nudne.
Roller coastery i spiralne zjeżdżalnie... Tylko ekscytujące przejażdżki mnie interesowały.
Ale... wydaje mi się, że teraz wreszcie zrozumiałem. Diabelskie młyny istnieją po to, by powoli posuwać się po niebie z ukochaną osobą, mówiąc coś w stylu "Nie jest to nieco straszne?".

I’d been wondering whether there is a meaning to a failed love… Is something that disappeared the same as something that never existed? But now I now there is—There was a meaning right here.. Because despite the heartbreak, i’m still glad that i fell in love with you.
Zastanawiałem się, czy jest sens w nieudanej miłości... Jeśli coś zniknęło, może tak naprawdę nigdy nie istniało? Ale teraz wiem... Sens jest właśnie tutaj. Ponieważ nawet ze złamanym sercem, wciąż jestem szczęśliwy, że cię pokochałem.
Takemoto Yuta

“When I was little, I was out riding my brand-new blue bicycle when I decided to see how far I could keep going without looking back even once.
I could feel with my back how my neighborhood was receding, further and further away... but I kept pedaling with all my might, my mind almost going blank. All I could hear was the sound of my own heart, thumping wildly in my ears. Even now, I remember it sometimes. What exactly was I trying to do that day? What was it that I wanted to prove?
It's no good. My mind just keeps fogging over. I have this irritating sound stuck in my head. What is it? This sound... Ohh... I know what it is.
This is... the sound of emptiness.”
Jako małe dziecko jeździłem swoim nowiutkim, niebieskim rowerem i pewnego dnia postanowiłeem sprawdzić, jak daleko jestem w stanie dojechać bez oglądania się za siebie.
Na plecach czułem oddalające się sąsiedztwo, pędząc wciąż dalej i dalej... ale wciąż pedałowałem ze wszystkich sił, niemal na skraju wytrzymałości.... Słyszałem tylko dźwięk bicia mojego serca, wybrzmiewający dziko w moich uszach. Nawet teraz co jakiś czas wraca to do mnie. Co właściwie chciałem wtedy zrobić? Co zamierzałem udowodnić?
To nie jest dobre. Mój umysł cały czas jest zamglony. W głowie mam tylko ten irytujący dzźwięk... Co to? Ten odgłos... Och... Wiem, czym jest.

“Loneliness comes suddenly like waves and recedes just as fast. That continues on forever. It’s the same for you. It’s the same for everyone.”
Samotność nachodzi cię nagle, jak fala, i tak samo szybko odchodzi. I tak w kółko. Tak jest z tobą. Tak jest z każdym.

“No need for everyone to look the same.
The secret is to wear what suits you best!”
Czemu każdy miałby wyglądać tak samo?
Sekretem jest ubieranie tego, co ci najbardziej pasuje!

“As time passes, the day will come when everything will fade to memories. But those miraculous days, when you and I, along with everyone else, searched together for just that one thing, will continue revolving forever somewhere deep in my heart, as my bittersweet memory.”
Czas leci, nadejdzie dzień, w którym wszystko to zmieni się we wspomnienia. Ale te cudowne dni, kiedy ty i ja, razem z wszystkimi, szukaliśmy tylko tej jednej rzeczy, będą się obracać gdzieś w głębi mojego serca, jako moje słodko-gorzkie wspomnienia.
Takemoto Yuuta

“You choose to give up or make an effort. There are only these two choices for humans to choose from. You have to honestly tell them your feelings. The rest is up to them. To make an effort, or to give up would then be their choice. It was the same for you. It’s the same for everyone.”
Wybierasz - poddajesz się albo się starasz. Tylko takiego wyboru może dokonać człowiek. Musisz uczciwie wyznać im swoje uczucia. Reszta zależy od nich. Poddadzą się czy może postarają - to ich wybór. Taki sam jak Twój, Taki sam jak każdego.

“To wish for your own happiness is sometimes coupled with another person’s unhappiness. Since I couldn’t pray for my own happiness, I prayed to the moon in the night sky for the happiness of the one whose warm hand I held.”
Życzenie własnego szczęścia czasami wiąże się z cudzym nieszczęściem. Odkąd jednak nie mogłam modlić się o własne szczęście, modliłam się do księżyca na nocnym niebie o szczęście tego, którego trzymałam za rękę.

“Every time we think about being happy again, it hurts to be alive.
Because it seems an inordinate thing for us to wish for.
And because we think that day will never come for us.
And that's why the only thing we can do for now...
...is just try to get through each night.”
Każdego dnia, w którym myślimy o powrocie do szczęśliwych dni, życie staje się bolesne.
Gdyż to wygląda na wygórowane życzenie.
A także ponieważ myślimy, że takie dni już nigdy dla nas nie nadejdą.
I właśnie dlatego, jedyną rzeczą, jaką możemy teraz zrobić...
... to po prostu próbować przetrwać każdą noc.

“Complaining about your luck is not allowed. Rokutarou, you’re not the only one that matters but they leave that aside and do their best.If you start comparing misfortunes, it would never end. What’s the meaning in that? Everyone knows you had a hard time.”
Nie wolno narzekać na swoje szczęście. Rokutarou, nie tylko ty się liczysz, ale oni odłożyli to na bok i dali z siebie wszystko. Kiedy już zaczniesz porównywać swojego pecha, nigdy nie skończysz. Jakie to ma znaczenie? Każdy wie, że masz za sobą trudny okres.

“I had wanted to call him. There were so many things I wanted to talk to him about. And that I wanted to ask him about. But... I kind of hated myself... for feeling that way. Because... thinking about Nomiya-san... felt like a betrayal of myself, of everything I'd felt for the past six years. It made my feelings for Mayama seem like a lie.
Other people might think it's pathetic. That I'm pathetic.
But my feelings for Mayama... My love for him...Was the only thing I had. It was my treasure. My cold, bright treasure.
Dear God. I never wanted to be saved. I wanted to stay miserably in love with Mayama forever.
I wanted to stay in love with him for ten years, twenty years, so he would know just how strong my love was. ...Even though I knew that would be totally meaningless.”
Naprawdę chciałam do niego zadzwonić. Było tyle rzeczy, o których chciałam z nim porozmawiać. I o które chciałam zapytać. Ale... do pewnego stopnia... nienawidziłam siebie za takie pragnienia. Gdyż... myśląc o Nomiya-san... czułam się jakbym zdradzała siebie - wszystko, co czułam przez ostatnie sześć lat. Jak gdyby moje uczucia do Mayamy były kłamstwem.
Inni ludzie mogą myśleć, że to żałosne. Że ja jestem żałosna.  Ale moje uczucia do Mayamy, moja miłość do niego... Była wszystkim, co miałam. Moim skarbem. Moim chłodnym, jasnym skarbem.
Drogi Boże, nigdy nie chciałam być ocalona. Chciałam zachować na zawsze tę żałosną miłość do Mayamy. Chciałam go kochać przez 10, 20 lat, żeby po prostu wiedział, jak silna była moja miłość.... Nawet jeśli wiedziałam, że to nie miało żadnego znaczenia.

“Records exist to be broken.”
Rekordy istnieją po to, aby je pobijać.
Morita Shinobu

“Why must people chase after things that are impossible to reach? Why must people continue to walk forward while following a goal they can’t see? I don’t know the reason why. However, there is just one thing which is certain. I was the one who chose a spring where nothing began and nothing changed.”
Czemu ludzie gonią rzeczy, do których nie da się dotrzeć? Czemu ludzie muszę wciąż iść naprzód zmierzając do celu, którego nie mogą zobaczyć? Nie znam przyczyny. Jednak jest tylko jedna rzecz, która jest pewna. To ja wybrałem wiosnę tam, gdzie nic się nie zaczęło ani nie zmieniło.
Takemoto Yuuta

“Fireworks disappear right away, but it’s something to see with your friends. Even if you forget the colours and the shapes of the fireworks, you will always remember the faces of the friends next to you.”
Fajerwerki bardzo szybko znikają, lecz powinno się je oglądać z przyjaciółmi. Wtedy nawet jeśli zapomnisz ich kolory i kształty, na zawsze zapamiętasz twarze twoich przyjaciół obok ciebie.
ojciec Ayumi’s

Death Note, part 4: Near i Mello

Dzisiaj kontynuacja serii postów o Death Note. Przedstawiam dwóch największych detektywów (po L). 

Near, właść. Nate River

pseudonimy: N, (trzeci) L,
wiek: 17-18 lat
opis: Pierwszy z następców L. Bardzo inteligentny, spokojny i opanowany oraz silny psychicznie, a przy tym wszystkim także dziecinny - tak z wyglądu, jak i upodobań. Utalentowany detektyw, próbujący kontynuować dzieło L.



“Nobody can tell what is right and what is wrong; what is righteous and what is evil. Even if there is a god and I had his teachings right before me, I would think it through and decide if that was right or wrong myself.”
Nikt nie może mówić mi, co jest dobre, a co złe; co jest prawe, a co nikczemne. Nawet gdyby istniał bóg i ja miałbym jego nauki pod ręką, przemyślałbym je dokładnie i sam zdecydował, co jest dobre a co złe.

“Don’t worry Commander Rester, making assumptions is part of any investigation, if we’re wrong all it’ll cost is an apology.” (Episode 30)
Nie martw się, Komandorze Rester, przypuszczenia to część każdego śledztwa, całą ceną naszego błędu będą przeprosiny.

“No. You’re just a murderer, Light Yagami. And this notebook is the deadliest weapon in the history of mankind. You yielded to the power of the Shinigami and the notebook and you have confused yourself with a god. In the end, you’re nothing more than a crazy serial killer. That’s all you are. Nothing more, and nothing less.” (Episode 37)
Nie. Jesteś po prostu mordercą, Light'cie Yagami. A ten zeszyt jest najbardziej śmiercionośną bronią w historii ludzkości. Uległeś sile Shinigami i zeszytu, pomyliłeś siebie z bogiem. Jednak na samym końcu, nie jesteś już nikim więcej niż szalonym, seryjnym mordercą. To wszystko, czym się stałeś. Niczym więcej, ani niczym mniej.

“Light Yagami, L, Kira, you have lost.” (Episode 37)
Lighcie Yagami, L, Kira... przegraliście.

“If you can’t win the game, if you can’t solve the puzzle, you’re nothing but a loser.”
Jeśli nie możesz wygrać gry, jeśli nie potrafisz ułożyć układanki, jesteś tylko kolejnym przegranym.

“Keep all important information in your mind only.”
Wszystkie ważne informacje trzymaj tylko w swojej głowie.

“Together we can surpass L.”
Razem możemy przewyższyć L.

Mello

pseudonim: M
wiek: 19-20 lat
opis: Drugi z następców L, również ponadprzeciętnie inteligentny. Przeszkadza mu jednak bycie tym "drugim" - po Nearze. Pragnie go pokonać, udowodnić swoją wyższość.


"I'll live my own way." (Chapter 61)
Będę żył po swojemu.

"In the end there is no greater motivation than revenge." (Chapter 64)
Ostatecznie, nie ma lepszej motywacji niż zemsta.

"He's terribly reasonable, this new L." (Chapter 64)
Ten nowy L jest okropnie rozsądny.

"Near, you say clever things." (Chapter 77)
Near, mówisz mądrze.

"Matt... I didn't mean for you to get killed... I'm so sorry..." (Chapter 99)
Matt... Nie chciałem, żebyś został zabity... Przepraszam...

"No matter what I have to do, I will get it before Near."
Nieważne, co muszę zrobić, zdobędę to przed Nearem.

"I'll kill anyone who gets in my way. I'll be number one."
Zabiję każdego, kto wejdzie mi w drogę. Zostanę numerem 1.

"I'm not a tool for you to use to solve the puzzle."
Nie jestem narzędziem, którego możesz użyć, aby ułożyć puzzle.

"Our goal is the same, I'll wait for you there."
Nasz cel jest taki sam, czekam tam na ciebie.

Lekcja druga: Gatunki mangi i anime - podział ze względu na wiek

Miałam stworzyć więcej postów "z teorii" mangi i anime już dawno, ale natłok zajęć sprawił, że nie miałam czasu, by się tym zająć.

Dzisiaj przedstawię cztery rodzaje mangi i anime: shoujo, shounen, josei oraz seinen. Jest to podział ze względu na odbiorcę - jego płeć i wiek. 

Shoujo (shojo)

to gatunek przeznaczony dla dorastających (nastoletnich) dziewcząt.

Cechy:

- występowanie romansu jako głównego wątku

- ukazanie problemów wieku dojrzewania (często związanych z pierwszą miłością)

- szczęśliwe zakończenie

- dziewczyna główną bohaterką (oglądamy wydarzenia z jej perspektywy)

- autorem zazwyczaj kobieta

- zazwyczaj dość prosta fabuła

Rzecz jasna mogą występować elementy horroru, fantasy czy science-fiction. 

Najpopularniejsze mangi shoujo:

* Czarodziejka z księżyca (Sailor Moon) (+magical girls)

* Ouran High School Host Club

* Karekano

* Melancholia Haruhi Suzumiya 

* Ścieżki Młodości (Ao Haru Ride) 

* Służąca Przewodnicząca (Kaichou wa Maid-sama)

* Dengeki Daisy (+kryminał, tajemnica)

* Special A

* Skip Beat

* Vampire Knight (+horror)

* Fruits Basket (+fantasy)

Shounen (Shonen)

to gatunek przeznaczony dla dorastających/nastoletnich chłopców (odpowiednik shoujo). 

Cechy:
* historia widziana z punktu widzenia chłopaka
* występowanie walk, robotów, silnych bohaterów
* kładzenie nacisku na przyjaźń
* niekoniecznie szczęśliwe zakończenie
* raczej prosta fabuła

Najpopularniejszym magazynem, w którym wydawane są kolejne rozdziały mang shounen jest Shounen Jump. 

Przykłady:

* One Piece 

* Naruto/ Naruto Shippunden

* Fairy Tail

* Bleach

* Ao No Exorcist

* Soul Eater

* Fullmetal Alchemist

* Dragon Ball 

* Kuroko no Basuke 

Josei

to gatunek przeznaczony dla dorosłych kobiet/starszych nastolatek. 

Cechy:
-  przedstawienie bardziej realistycznego romansu niż w shoujo
-  bardziej dwuznaczny seksualnie
-  bohaterowie - raczej dorosłe kobiety niż uczennice, ale często również mężczyźni









Przykłady:
- Paradise Kiss
- Honey and Clover
- Nodame Cantabile
- Nana
- Nineteen, Twenty-One
- Hapi Mari

Seinen

to gatunek przeznaczony dla dorosłych mężczyzn. 

Trudno znaleźć dla niego dobrą charakterystykę. Można powiedzieć, że jest mroczniejszy oraz "bardziej realistyczny" niż shounen. Fabuła jest bardziej skomplikowana, dojrzalsza. Czasami występuje też większa liczba seksualnych podtekstów oraz brutalność. Można też powiedzieć, że bohaterowie są starsi - zwykle mają więcej niż 17 lat. Jednak, jak już mówiłam, nie ma tu konkretnej reguły...

Przykłady:
* Hellsing
* Ghost in the Shell
* Monster
* Pluto
* Akira

Death Note, part 3: Shinigami - Ryuuku oraz Rem

Dzisiaj wracam do Death Note - cyklu rozpoczętego dawno temu, przerwanego.
Nie godzi się oceniać tego anime, gdyż już dzisiaj zyskało miano "klasyki", dlatego tym razem nie będzie recenzji.

Ryuuku

rasa: Shinigami
płeć: mężczyzna

Ryuuku jest bogiem śmierci zawierającym z Lightem porozumienie na temat Death Note. Towarzyszy głównemu bohaterowi przez niemal całą serię, niewidoczny dla innych ludzi, aby zobaczyć, jak Light sobie radzi.


“Humans are interesting!”
Ludzie są interesujący!/Ludzie to takie ciekawe stworzenia!

“As a rule they say humans haunted by a Shinigami have nothing but misfortune.”
Mówią, że pech ludzi nawiedzanych przez Shinigami stał się już regułą.

“Shinigami trust Shinigami before they trust humans.”
Shinigami bardziej niż ludziom ufa innemu Shinigami.

“I can understand them, because they can exchange that money for tons of apples.”
Mogę ich zrozumieć, przecież mogą wymieniać te pieniądze na tony jabłek.

“You’re using the word ‘destiny’ for a woman again Light. You always use a one patterned approach for women.”
Znów nazywasz "przeznaczeniem" kobietę, Light. Zawsze podchodzisz do kobiet w jeden tylko sposób.

“Nice to meet you too, my name is Ryuk."
Miło mi cię poznać, nazywam się Ryuk. (Do Near)

“Apples in the human world are worth the trip. What's the best way to describe these......juicy.”
Jabłka w ludzkim świecie są warte tej wycieczki. Można najlepiej to opisać je słowem.... soczyste.

“The name I’m writing in the Death Note, is yours, Light.”
Właśnie zapisuję twoje imię do Death Note, Light.

“You have lost, Light. Didn’t I say in the beginning... when you die, the one who’ll write your name down in a notebook will be me. That is... the deal between the Shinigami... and the first human to get their hands on the note in the human world. Once you enter the prison, I don’t know when you’ll die. It’s annoying to wait... Your life is already over. You’ll die here. Well, it was good while it lasted… We killed some boredom, didn’t we? We did some various and interesting things…”
Przegrałeś, Light. Czyż nie powiedziałem tego na początku? Kiedy ty umrzesz, to ja zapiszę twoje imię w zeszycie. Taka właśnie jest umowa pomiędzy Shinigami a pierwszym człowiekiem, który kładzie swoje ręce na zeszycie w ludzkim świecie. Gdy tylko przekroczysz próg tego więzienia, nie wiem już, kiedy umrzesz. Czekanie jest wkurzające... Ale twoje życie jest już skończone. Umrzesz tutaj. Hmm... To było całkiem fajne, dopóki jeszcze trwało. Zabiliśmy trochę nudy, co? Zrobiliśmy parę różnych interesujących rzeczy...

“I’m afraid that the trust of me will be the fate of you.”
Obawiam się, że zaufanie mi może okazać się twoim losem.

“Let’s just say this: you will feel the fear and pain known only to humans who’ve used the notebook. And when it’s your time to die, it will fall on me to write your name in my death note. Be warned any human who’s used a death note can neither go to heaven nor hell for eternity. That’s all.”
Po prostu sobie powiedzmy: poczujesz strach i ból znany tylko ludziom, którzy używali zeszytu. A kiedy przyjdzie czas na śmierć, na mnie spadnie zapisanie twojego imienia w moim Death Note. Czuj się ostrzeżony, że żaden z ludzi używających kiedykolwiek Death Note nigdy nie przekroczył progu nieba ani piekła przez wieczność. To wszystko.

“I didn’t choose you. Don’t you see this is all just an accident. You actually thought you were chosen because you’re so smart or something? Don’t be so vain. It just happen to fall around here and you just happen to pick it up, and that’s all there is to it.”
Nie wybrałem cię. Nie widzisz, że to był tylko wypadek? Myślałeś, ze zostałeś wybrany z powodu twojej mądrości czy czegoś takiego? Nie bądź taki próżny. On po prostu spadł tutaj, a ty przypadkiem podniosłeś go - oto co się stało.

“Light was gonna use that thing to make himself god of the New World. Doesn't that interest you?”
Light miał użyć tego, aby uczynić się bogiem Nowego Świata. Czy nie to cię interesuje?

Rem:

rasa: Shinigami
płeć: żeńska

Właścicielka notesu Misy Amane. Pomaga dziewczynie. Ma też, według autora, dobre serce.



 If you try to harm this girl, I will write your name in my note and kill you. I’m well aware of this girl’s life expectancy. If she dies before her time, I’ll know. Also, if I find out that you plan to kill her, I will kill you before you can do it.”
Jeśli spróbujesz zranić tę dziewczynkę, zapiszę twoje imię w moim notesie i zabiję cię. Jestem w pełni świadoma długości jej życia. Jeśli umrze przed czasem, dowiem się. A także.. jeżeli dowiem się, że planujesz ją zabić, zabiję cię zanim będziesz mógł to uczynić.

“Yes, I will die if I act first and kill the person who wants to kill Misa before he makes his move, but... that is fine with me.”
Tak, umrę, jeśli zareaguję pierwsza i zabiję osobę, która chce zabić Misę, zanim osoba ta wykona jakiś ruch, ale... dla mnie to w porządku.

 “…if you don’t save her, I’ll kill you.”
Jeśli jej nie uratujesz, zabiję cię. (do Light'a)

“Humans are such ugly creatures.”
Ludzie to takie brzydkie stworzenia.

 “Light Yagami might be as pure as Misa... he was not using the Death Note for himself, but rather he was using the notebook in order to better humanity as a whole.”
Light Yagami może być tak czysty jak Misa... nie używał Death Note'a dla siebie, a raczej robił to dla dobra całej ludzkości.

“Light...he can even kill a Shinigami, he has surpassed us.”
Light... on może nawet zabić Shinigami, już nas przewyższył.

Kuroko no Basket, part 4: Pozostali bohaterowie

Dzisiaj jeszcze krótki post złożony z cytatów, które zebrałam "przy okazji" tych trzech wcześniejszych o Kuroko no Basket. Uzupełniają one niejako cały cykl.

Aida Kagetora:

“It’s not that the strongest is the team that wins, The team that wins is the strongest.”
To nie tak, że najsilniejsza drużyna wygrywa, ale to zwycięska drużyna jest tą najsilniejszą.

“Muscle’s not all about adding more and more on. You need to have a body that can use those muscles.”
W mięśniach nie chodzi tylko o to, żeby ich coraz więcej dodawać. Musisz także mieć ciało, które może ich użyć.

- “Teamwork starts to truly shine… only when well established individual strengths are gathered.”
Praca zespołowa zaczyna naprawdę błyszczeć... jedynie kiedy sławne indywidualne siły się zgromadzą.

- “A well composed decision that can accept even an inconvenient result, sometimes holds an even greater meaning than victory.”
Dobrze przemyślana decyzja, która może przyjąć nawet niekorzystny wynik, ma czasami  nawet większe znaczenie niż zwycięstwo.

- “Speed is the same thing as how fast you can move your center of gravity. Moving the heaviest part of your body requires the most energy and if you also want to go faster, you need explosive muscle power.”
Szybkość wyraża się tym, w jakim tempie możesz przesunąć swój środek ciężkości. Przesunięcie najcięższej części ciała wymaga najwięcej energii, więc jeśli naprawdę chcesz poruszać się szybciej, musisz mieć ogromną siłę mięśni.

- “A Time out interrupts the flow, so it can be both good and bad. Sometimes, looking into the player’s eyes before making a decision is a neccessity. Sometimes feelings are more important than tactics.”
Time out przerywa pewien ciąg, więc może być i dobry, i zły. Czasami konieczne jest spojrzenie zawodnikowi w oczy przed podjęciem decyzji. Czasami uczucia bywają ważniejsze niż taktyka.

Kasamatsu Yukio:

“It’s not because we were born earlier. The second and third years here have been working hard on this team longer than you have. I’m telling you to have respect for that experience. Doesn’t matter if you’re from the ‘Generation of miracles’ or anything else.”
To nie dlatego, że urodziliśmy się wcześniej. Drugo i trzecioroczni pracowali ciężko dla tej drużyny dłużej niż ty. Mówię ci, byś miał respekt przed tym doświadczeniem. Nie ma znaczenia, czy jesteś z pokolenia cudów czy nie.

“It’s the ace’s job to lead the team to victory, but don’t bear responsibility if we lose. That’s the captain’s job. All you have to do is keep looking forward.”
Pracą asów jest doprowadzenie drużyny do zwycięstwa, ale nie ponoszą odpowiedzialności, jeżeli przegramy. To brzemię kapitana. Wy macie tylko patrzeć naprzód.

“Human minds are not designed to accept negative statements like ‘don’t do this’ or ‘I can’t do that’, ‘we can’t make any mistakes’, ‘ failure is not accepted’. These kinds of thoughts only serve to counter productively stress the body and lead to further mistakes. And if just one mistake is made, it turns into a vicious cycle. The more they think about it, the more mistakes will be made, and the more the quality of their plays will drop.”
Umysły ludzkie nie są stworzone do akceptowania negatywnych wypowiedzi "nie rób tego" lub "nie mogę tego zrobić", "nie możemy popełnić błędu", "porażka jest nie do zaakceptowania". Ten rodzaj myśli serwuje tylko stres na ciało i prowadzi do kolejnych błędów. A jeśli popełnia się tylko jeden błąd, zmienia się to w błędne koło. Im więcej o tym myślą, tym więcej popełniają błędów i tym bardziej jakość ich gry spada."

Himura Tetsuyo:

“What are you good at, what do you like… You need to show something that makes people understand who you are.”
W czym jesteś dobry, co lubisz... Musisz pokazać coś, co pozwoli ludziom zrozumieć, kim jesteś.

“You need to know yourself before trying to make people understand who you are! If you’re strong, people will repute you for that!”
Musisz znać sam siebie, zanim będziesz się starał, by inni rozumieli, kim jesteś! Jeśli jesteś silny, ludzie będą cię przez to szanować!


“To play well you need to outsmart your opponent! You can’t rely only on strength. Keep a hot heart and a cool head, think before you act.. and never give up!”
Aby grać, musisz przechytrzyć swojego przeciwnika! Nie możesz polegać tylko na sile. Utrzymuj rozgrzane serce i chłodny umysł, myśl zanim coś zrobisz... i nigdy się nie poddawaj!"

Inni:

“Fright isn’t a bad thing. There are some things that can only be done by cowards.”
Strach nie jest niczym złym. Są takie rzeczy, które mogą być wykonane tylko przez tchórzy. (Izuki Shun)

“Even if I’m on the bench until the very end… I want to keep playing basketball with everyone. I’ll probably regret if I give up.” (Furihata)
Nawet jeśli grzeję ławę do samego końca... Wciąż chcę grać w kosza ze wszystkimi. Prawdopodobnie żałowałbym, gdybym się poddał.

“A Battle between aces has a direct impact in the spirit of the team.” (Harasawa Katsunori)
Walka pomiędzy asami ma ogromny wpływ na ducha całej drużyny.

Dengeki Daisy

Dawno nie pisałam. Jednak moim celem na lipiec jest umieszczenie tu 5 postów.
Ten dzisiejszy otwiera serię cytatów z mang shoujo, która będzie ukazywała się co 2 tygodnie.
Ja tymczasem życzę Wam miłych wakacji.


Dengeki Daisy opowiada historię nastoletniej Teru, która po śmierci brata zostaje sama na świecie. No, prawie sama, bowiem z pozostawionej przez niego komórki wymienia SMS-y z tajemniczym Daisym, który staje się jej powiernikiem i przyjacielem. Pewnego dnia wybija w szkole szybę i zobowiązuje się "swoim ciałem" odpracować to przewinienie - rozpoczyna pracę u nieco ekscentrycznego, lecz bardzo przystojnego woźnego - Tasuku Kurosakiego. Brzmi jak początek kolejnego sztampowego romansidła? Nie tym razem. Choć seria należy do gatunku shoujo, romans jest raczej tłem. Okazuje się bowiem, ze brat naszej sierotki - genialny informatyk - przed śmiercią pracował nad pewnym skomplikowanym programem komputerowym. Logicznym wydaje się, że zostawił go "w spadku" swojej młodszej siostrzyczce. Teru automatycznie staje się celem wielu zapaleńców, chcących zdobyć dzieło jej brata - program, o którym nieszczęsna licealistka wie tylko tyle, że istniał. Z pomocą na szczęście przychodzi jej Kurosaki. Co wspólnego ma on z całą sprawą? I kim jest tajemniczy Daisy?
Główna bohaterka - Teru Kurebayashi - jest optymistyczną i pogodną dziewczyną obdarzoną poczuciem humoru. Udaje jej się zachować pogodę ducha nawet po śmierci brata. Pomimo bycia raczej grzeczną oraz dobrą uczennicą już od początku do naszego woźnego zwraca się "łysolu" albo "cieciu". Ten nie pozostaje jej dłużny. Nazwanie jej pracy pomocą woźnemu jest tu dużym niedomówieniem, gdyż można się kłócić, kto tam właściwie pełni rolę asystenta. Bezczelny woźny zrzuca na naszą biedną sierotkę całą swoją robotę! Jednak pomimo swojej uszczypliwości, Kurosaki jest dobrym facetem i po jakimś czasie, gdy poznajemy jego przeszłość, okazuje się jedną z najlepiej zbudowanych postaci w mandze.
Warto wspomnieć, że manga, zwłaszcza w dalszych tomach, porusza kilka problemów, prowokując przemyślenia na temat względności zła. Jako że należy do shoujo, nie można spodziewać się, że będzie rewolucją w sposobie postrzegania świata, jednak wyróżnia się na tle innych mang z tego gatunku między innymi właśnie pewną refleksyjnością.
Nie jest jednak przy tym ciężka czy nudna, przeciwnie - humor jest według mnie najmocniejszą stroną tej mangi. Bawi przede wszystkim przekomarzanie się głównych bohaterów - ich ciągłe docinki, "przezwiska" ("łysolu").
Podsumowując - Dengeki Daisy poleciłabym przede wszystkim fankom (/fanom) gatunku shoujo ze względu na nietuzinkowo rozwijający się romans oraz "lekkość" całej serii. Pozostałym polecam zapoznać się z tą mangą, nie oczekując jakiejś wielkiej rewolucji - ot, po prostu, dla zabawy.

Teru Kurebayashi

wiek: 16 lat
wzrost: 156 cm
miseczka: A
charakter: Dobra, uczynna, miła - wydaje się być typową idiotyczną główną bohaterką shoujo, ale nie jest przy tym prawie w ogóle irytująca (no, może pomijając kilka początkowych rozdziałów). Ma ciekawe poczucie humoru, którego nie traci pomimo bycia sierotą.


Go bald, Kurosaki!
Wyłysiej, Kurosaki!

I used to hate rainy days a lot because they remind me of painful things taht happend in the past. But I think I'll change. I'll interact with people , do and realize things, get stronger and wiser, make many more important memories. And then someday, without doubt, my painful memories will cease to torment me.
Strasznie nienawidziłam deszczowych dni, gdyż przypominały mi o bolesnych rzeczach, które wydarzyły się w przeszłości. Ale myślę, że się zmienię. Będę komunikować się z ludźmi, realizować swoje plany, stanę się silniejsza i mądrzejsza. Stworzę sobie dużo więcej ważniejszych wspomnień. I wtedy, któregoś dnia, moje bolesne wspomnienia przestaną mnie dręczyć.

Przepraszam. Tak bardzo chciałam iść z tobą do kina, naprawdę nie mogłam się doczekać. Ale jeżeli nie pomogę Rzęskowi, jego życie zmieni się na gorsze. Wiem, że to wszystko jego wina. Wiem, że wyjdę na frajerkę z miękkim sercem. Jednak jego przeprosiny były szczere i rozpaczliwe. Może wcale nie jest taki zły? W życiu każdego człowieka przychodzi czas, gdy bez pomocy innych nie do sobie rady. Wiem, jak to jest.

Zagadka na dziś: gdzie ukryła się Teru Kurebayashi? Masz trzy możliwości:
1. Zdenerwowała się i poszła na męski striptiz, żeby się odstresować.
2. Stoi za osobą, która zaraz wyłysieje.
3. Wybyła do Paragwaju.

Debil, debil Kurosaki, łysy jak kolano! Wyłysiejesz jutro, zboku, nim nastanie rano!

Kurosaki Tasuku

wiek: 24 lata
wzrost: 181 cm
charakter: Pozornie irytujący, wyręczający się innymi oraz sarkastyczny mężczyzna. W rzeczywistości zawsze troszczy się o Teru, w której jest zakochany.



I hurt you the most out of everybody. I shouldn't even have the right to see you. But even so, I... "I want that girl.
Ranię cię najbardziej ze wszystkich. Nawet nie powinienem mieć prawa, by na ciebie patrzeć. Ale pomimo tego ja... "Pragnę tamtej dziewczyny."

Even now, Sou's words are still absolute. Teru isn't a tool to heal my pains. It's enough for me to exist solely to protect her"
Nawet teraz, słowa Sou są prawdą absolutną. Teru nie jest narzędziem do leczenia mojego bólu. Mnie wystarczy jedynie życie, którego celem jest chronienie jej.

"In this world, I fear her the most. And in this world, I want her more than anyone else."
Na tym świecie, to jej boję się najbardziej. I na tym świecie, pragnę jej bardziej niż kogokolwiek innego."

I really like you. or will “I love you” work better? I don’t need anything else other than you. Nothing else.
Naprawdę cię lubię. A może "Kocham cię" bardziej by pasowało? Nie potrzebuję nic więcej oprócz ciebie.

If you hurt my princess, this faithful servant will not know what he’ll do next.
Jeśli zranisz moją księżniczkę, ten wierny sługa nie będzie wiedział, co dalej zrobi.

I thought that the flower was pretty too, the daisy that you said you loved, but I believe that you, who were always by my side, is prettier than that flower.
Myślałem, że tamten kwiat także był piękny. Stokrotka, o której mówiłaś, że ją kochasz. Ale wierzę, że ty, która zawsze byłaś przy mnie, jesteś piękniejsza niż tamten kwiatek.

Bezwstydnie przyznałaś, że chcesz mnie całego dla siebie. Głupia. Przecież już od dawna cały do ciebie należę.

It'll be your fault if i go bald...
Jeśli wyłysieję to będzie twoja wina...

(o Teru) Traktujesz innych uczciwie, bez uprzedzeń. Do nikogo nie odwracasz się plecami. Pomagasz, jak potrafisz. Dlatego właśnie udało ci się mnie ocalić. Zapewne wciąż nie będziesz obojętna wobec niczyjej krzywdy. Nawet jeżeli tego kogoś nienawidzisz, dasz mu szansę. Kiedy dłużej o tym myślę, czuję niepokój. Czy to dlatego, że moje serce jest zbrukane?

Cały czas bałem się patrzeć wstecz.Obawiałem się, że martwe słowo "daisy" stanie się symbolem czegoś dobrego. Uciekałem od przeszłości, grzechu, dobroci. Soichiro... Od twojej miłości także próbowałem uciec. Wmówiłem sobie, że twoje słowa były wyrazem goryczy i złości. Jednak ostatecznie twoje uczucie mnie dogoniło. (...) Pokazałeś mi bezlitosną prawdę, bo wiedziałeś, że sb z nią poradzę. Oddałeś mi pod opiekę wszystko, co miałeś najcenniejszego, a sprawy potoczyły się, jak przewidywałeś. (...) Czuję dumę, że cię poznałem. Razem z twoją siostrą będziemy pielęgnować pamięć o tobie. Tak bardzo pragnę wierzyć, że byliśmy do siebie podobni. Chciałbym być taki, jak ty. Gdzieś tam jest ktoś, kto tak jak ja kiedyś, utracił wszelką nadzieję. Może jeżeli pokażę mu, że nie wszystko stracone, odwdzięczę się za to, że ty w ten sam sposób ocaliłeś mnie.

Każdy, kto tknie moją kobietę bez pozwolenia, umrze. Pierwsze przykazanie dekalogu Kurosakiego.

Na tym świecie są trzy rzeczy, których nie trawię.Pierwsza to rosnące ceny papierosów. Druga - goście chcący zdobyć Frosta. A trzecia... to głupie palanty, którym się wydaje, że mogą mnie wykorzystać.

'Don't cry, I'm here, I'll always be by your side, no matter what happens, I'll always protect you, I'll always be watching over you. /Daisy
Nie płacz. Jestem tutaj. Zawsze będę przy tobie. Nieważne, co się stanie, zawsze cię ochronię. Zawszę będę się o ciebie troszczyć.

I will never run away like before. You changed me. My strength is yours. Although you may not be content with that.
Nigdy już nie będę uciekać, jak dawniej. Zmieniłaś mnie. Moja siła jest twoją. Nawet jeśli Ty możesz nie być tego pewna.

...I think of you many times more. I want to hug you. I want to tell you just how important you are, more important than anybody.
Myślę o tobie dużo więcej razy. Chcę cię przytulić. Chcę ci po prostu powiedzieć, jak ważna jesteś - ważniejsza niż ktokolwiek inny.

(o Riko) Głupia stara krowa... "Jak nie będzie ciasta, to kup mi Bexxxcomi". Bla... Bla... Bla... Bexxxcomi to pismo dla smarkul! Serduszka, całuski, cukiereczki, ciasteczka... Jak facet ma o to poprosić w sklepie?! Większy wstyd niż kupno magazynu dla gejów!

Soichirou Kurebayashi

wiek: 28 (w chwili śmierci)
wzrost: 172 cm
charakter: Niesamowicie wesoły i pogodny brat Teru. Pozornie będąc dziecinnym żartownisiem, dojrzale opiekował się swoją młodszą siostrą. Poświęcił swoje życie, aby pomóc Kurosakiemu. Przed śmiercią nakazał mu opiekować się swoją najukochańszą siostrą.



One day, your painful memories will definitely become the knowledge you need to protect yourself, and the people you love.
Pewnego dnia twoje bolesne wspomnienia staną się z pewnością wiedzą, której potrzebujesz, aby ochronić siebie oraz tych, których kochasz.

Na pewno jest ci teraz bardzo ciężko, ale uważam, ze wszystko, czego doświadczyłeś, sprawi, że będziesz dumny, że byłeś Daisym.

Silnymi nie są ci, który nie mają wątpliwości, lecz ci, którzy ciągle zadają sobie pytanie: co jest słuszne? Oto prawdziwa potęga.

There are as many truths as the number of people who tell them. Everything can be both right and wrong, therefore... Who are the good people? What's bad? Whom to trust? No matter what you hear from anyone, the answer lies within your heart.
Tyle jest prawd, ilu ludzi, którzy je głoszą. Wszystko może być równocześnie słuszne i niesłuszne, a więc... kim są dobrzy ludzie? Co jest złe? Komu ufać? Nieważne, co słyszysz od ludzi, odpowiedź jest w twoim sercu.

Teru! Nie wolno ci pogrążyć się w rozpaczy! Jeżeli zaczniesz panikować, przypomnij sobie szczęśliwe fragmenty twojego życia. Z pewnością masz ich wiele, Te wspomnienia będą twoim talizmanem. Ochronią cię. Więc nie poddawaj się. Dasz radę! (...) Jest jeszcze coś. Wybierz swoje ulubione słowo i je powtarzaj. Zobaczysz, to cię uspokoi. Zaraz się rozpogodzisz. Słowa mają wielką moc.

Dialogi: 

Kurosaki-"What would you do if I was Daisy?"
Teru:"I would have to accept you for the way you are..."
K: Co byś zrobiła, gdybym był Daisy'm?
T: Musiałabym cię zaakceptować takim, jaki jesteś.

Onizuka Riko: Sztuczne oddychanie?!
Kurosaki Tasuku: To się absolutnie nie liczy, ratowałem jej życie! Nie włożyłem jej języka w usta, kretynko!

Kurosaki Tasuku: Się mną nie przejmuj, tylko zbieraj zabawki i won z mojej piaskownicy. Tęskniłem, już za samotnością. Przy tobie nie da się oglądać porno.
Kurebayashi Teru: Dla mnie to też ulga!!! Będę mogła łazić do łazienki w samych majtkach i pić mleko!
Kurosaki Tasuku: A ja pić piwo tak jak lubię! Na golasa!
Kurebayashi Teru: Będę mogła śpiewać piosenki Justina Biebera!
Kurosaki Tasuku: A ja będę odgrywał na role świńskie filmiki!

Kurosaki Tasuku: Dlaczego kazałeś mi być tak blisko niej? Na tym świecie.. Na tym świecie to jej boję się najbardziej. I to jej właśnie na tym świecie najbardziej pożądam.

Onizuka Riko: Oddychaj spokojnie. Jak masz na imię? Ile masz lat?
Kurosaki Tasuku: Hę? Tasuku... Kurosaki... Lat dwadzieścia cztery...
Onizuka Riko: Którego dzisiaj mamy?
Kurosaki Tasuku: Któryś tam października... Chyba... rozjaśnia mi się pod sufitem...
Onizuka Riko: Jak ma na imię nieskazitelna piękność, która właśnie z tobą rozmawia?
Kurosaki Tasuku: Riko stare pudło.
Onizuka Riko: A jakiś ona wiek osiągnęła?
Kurosaki Tasuku: Trzydzie... (tu Riko grozi mu kijem, bawiąc się nim) Wiesz. Tu mam akurat lukę w pamięci. Amnezja czy inne draństwo.
Onizuka Riko: Jak na mój gust, jesteś zdrów jak ryba.

Sawaguchi Haruka: Nie jestem pewna, ale czy kiedy jesteście tak blisko, to w grę wchodzi coś innego niż pocałunek? Chociaż może postanowił skoncentrować się na twoich porach? Z tej odległości widać je bardzo wyraźnie. Poza tym możesz poczuć jego oddech na twarzy.
Kurebayashi Teru: Płakałam wtedy, może próbował osuszyć łzy oddechem?

If you dont give up on getting there, then you're not on the wrong road.
Even if the place you arrive at isn't the one you are hoping for,
Just search out the next road from there,
If you do that you'll eventually arrive without fail. (Nie jestem w stanie jeszcze określić, kto to powiedział.)

Jeśli się nie poddasz w dążeniu do celu to nie jesteś na złej drodze.
Nawet jeśli miejsce, do którego dotrzesz, nie jest tym, na które miałeś nadzieję,
Po prostu szukaj stamtąd następnej ścieżki,
Jeśli tak zrobisz w końcu na pewno dotrzesz do celu.



--------------------------------------------------------------------------------------
1. Nie być obojętnym wobec cudzej krzywdy.
Każdy z nas jest w jakiś sposób uzależniony od innych - to prawda absolutna. Niektórzy jednak próbują z całej siły jej zaprzeczyć. Być może pomocy potrzebuje właśnie ten, który mówi wszem i wobec, że jej nie potrzebuje?
Nie powinniśmy rezygnować z ratowania takiej osoby. Możemy stać się tymi, którzy przywrócą jej dawno porzuconą nadzieję.

2. Klucz to małe rzeczy.
Trzeba także zrozumieć, że głębokie rany nie goją się od razu - to prawda tak oczywista, że zbyt często pomijana. Musiałby się zdarzyć cud, aby jedna rozmowa wyleczyła chorobę duszy. W zasadzie i kolejne mogą nie pomóc - takie choroby są zazwyczaj nieuleczalne. Jednak - z drugiej strony -  nawet małe gesty mogą powstrzymać jej rozwój.

3. Nikt nie staje się zły bez przyczyny.
Czasami trudno jest przebaczyć. Jednak złe czyny względem innych są wynikiem innych złych czynów, które kiedyś spadły na sprawcę. Brak miłości, samotność przemieniają życie w piekło. Zanim kogoś osądzimy, zastanówmy się, dlaczego uczynił to, co uczynił. Przebaczmy mu - być może dzięki temu przykładowi jego życie zmieni się na lepsze.

4. Każdy zasługuje na miłość.
Niezależnie od tego, co czyniliśmy w przeszłości, mamy prawo być kochani. Żal za własne uczynki jest czymś powszechnym, ale nie można na nim skupiać swojego życia.