Ouran High School Host Club, part 2: Honey, Mori, Kyouya

Hej, dzisiaj kolejna notka o Ouranie. Na razie ostatnia, ale niewykluczone, że jeszcze kiedyś ją zaktualizuję. :D Dzisiaj zajmę się Kyouyą, Honeyem, Morim i postaciami „niegłównymi”.  Może dodam też dialogi. No to biorę się do roboty:

 Mitsukuni Haninozuka – Honey-sempai

Jego dziecinne zachowanie, niski wzrost i pluszowy króliczek sprawia, że nikt nie spodziewa się nawet, że jest seniorem (uczniem ostatniej klasy).  Ani tym bardziej mistrzem Japonii w karate i judo.

Kocha: ciastka, królisia;

Honey: (To Mori) "I'm sorry! I'm sorry, Takashi! I won't forget to brush my teeth again! I won't forget!..."

(Przepraszam! Przepraszam, Takashi! Już nigdy nie zapomnę umyć zębów! Nie zapomnę!...”)

"I'm not going to change the way I am now. That's why... let's settle this like men in the Haninozuka style Yasuchika''

( Nie zamierzam zmienić drogi, którą podążam. To dlatego…  roztrzygnijmy to jak mężczyźni z rodu Haninouka, Yasuchika”)

(To the twins) "We've had enough of this! You're both to blame for this fight! Hika-chan and Kao-chan, I want you to make up and go halfsies on this cake, okay? But, I want to have a piece too, so I guess we're gonna have to go thirdsies. We're not going to be able to split the strawberry on top though. What should we do? Maybe I should just take it. After all, strawberries are my favorite. Oh, I forgot to ask, Hika-chan, Kao-chan, do you like strawberries?"

 (Do bliźniaków: “Mamy tego dosyć! Obydwoje zawiniliście w tej walce! Hika-chan i  Kao-chan, chcę, żebyście się pogodzili i podzielili ten tort na dwie częsci, ok? Ale ja tez chcę dostać kawałek, więc będziemy musieli podzielić go na trzy części. Nie będziemy mogli rozdzielić tej truskawki na wierzchu. Co powinniśmy zrobić? Może powinienem po prostu ją zabrać? W końcu  truskawki to moje ulubione. O, zapomniałem zapytać Hika-chan, Kao-chan, lubicie truskawki?”)

   Morinozuka Takashi

Mori-sempai jest przyjacielem i sługą Mitsukuniego – Honey Sempaja. Przy okazji mistrzem Japoni w kendo. Milczący, raczej cichy.

"Myślę, że jakoś przeżyję… nie boję się klątwy rzuconej przez kogoś, kogo nawet nie obchodzi, co czuje bliska mu osoba. Bez względu na to ile uroków rzucisz, nie zdołasz w ten sposób zdobyć jego serca."

"It was my fault. It was my carelessness that led to Mitsukuni's cavity. I forgot to tell him to brush his teeth before napping... twice."

 (To była moja wina. To mój brak troskliwości doprowadził do ubytku w zębie Mitsukuniego. Zapomniałem powiedzieć mu, żeby umył zęby przed drzemką… dwa razy.)

Do Haruhi: "You like strawberries, right? Here, you can have mine.

(Lubisz truskawki, prawda? Proszę, możesz wziąć moją.)

  Kyouya:

Kyouya jest „czarnym charakterem”.  Równocześnie skarbnikiem klubu.  Organizuje stroje, imprezy klubu. Inteligetny, pozornie wredny (takie usposobienie J ). Przyjaciel Tamakiego.

 “Let me explain it to you in terms you can understand. You would do well to remember that the Ootori group and the Hitachiin family alone own enough stock to remove your father from his position as President of the Komatsuzawa Publishing Firm. However, we would never do something like that. We are not like you. What we strive for is fundamentally different."

(Pozwól mi wyjaśnić to w sposób, który możesz zrozumieć. Powinieneś dobrze pamiętać, ze Ootori group i rodzina Hitachiin są na tyle popularne, żeby zdjąć twojego ojca z jego pozycji prezesa firmy wydawniczej Komatsuzawa. Jednak nigdy nie zrobilibyśmy czegoś takiego. Nie jesteśmy tacy jak ty. Nasze cele są zupełnie inne.)

"Nothing to be gained from it, huh? An interesting thought... in its own way."

(Nic dzięki temu nie zyskam, huh? Interesująca myśl… w pewnym sensie.)

"By the way, a question about your strategy: Did you ever consider the possibility the date might go too well and those two might fall in love?"

(Tak na marginesie, jedno pytanie o twój plan: Czy kiedykolwiek wziąłeś pod uwagę możliwość, że randka może pójść zbyt dobrze i ci dwaj mogą się zakochać?)

"I know. I'll never be successor to the Ootori family. I'm not like my brothers. All they had to do was follow the path that had been promised to them - the path that keeps heading upward. It's because I'm the third son that I can't relax. I'll surpass Father's expectations of me, and I will respect my brothers and never step on their toes in the process. How can I demonstrate my abilities without exceeding the limits of being the third son? I have a daunting task: I must paint the perfect picture on a canvas that has already been placed inside a magnificent frame."

(Wiem. Nigdy nie będę następcą rodziny Ootori. Nie jestem podobny do moich braci. Oni wszyscy musieli podążać w kierunku, który był im obiecany – ścieżką prowadzącą ku górze. Nie mogę pozwolić sobie na odpoczynek, ponieważ jestem trzecim synem. Przekroczę oczekiwania ojca, będę szanować moich braci i nigdy nie nadepnę im przy tym na odcisk. Jak mogę zademonstrować moje predyspozycje bez przekraczania granic trzeciego syna? Mam zniechęcające zadanie: muszę namalować perfekcyjny obraz na grubym płótnie, które już zostało umieszczone we wspaniałej ramie)  

 “It’s easy to feel sorry for him. But the hardships that he endured as a child helped mold him into the person he is today. He’ll be fine. The Host Club is his refuge, which means when all is said and done, he still has us.”

(Łatwo jest mu współczuć. Ale trudności, które znosił jako dziecko, pomogły ukształtować go na osobę, którą jest dzisiaj. Da radę. Klub Hostów jest jego schronieniem, co znaczy, że gdy wszystko będzie skończone, on nadal będzie miał nas nas.)

„W jakim sensie jestem podobny do tego debila?”  (o Tamakim)

„I jeszcze jedno. Jeśli chcesz, możesz uciec, proszę bardzo... Wiedz tylko, że moja rodzina zatrudnia sporo specjalistów biegłych w wykonywaniu pewnych zleceń... Tak ze stu... Powiedz, masz może paszport? Bo w Japonii raczej ciężko ci będzie zostać..."

"No dajcie już spokój! Co jak co, ale morderstwo będzie ciężko zatuszować..."

Dialogi:

- Senpai, możesz tutaj nie śmiecić?

- To nie są śmieci... to domek dla chomika...

- Senpai, ty nie masz chomika.

- Nie jestem twoim senpai... jestem kimś, kogo znasz...

(dialog Haruhi i Tamakiego, odc. 16)               

Honey: Haruuuś! Masz ochotę na ciasteczko?

Haruhi: A. N-nie, dziękuję, nie przepadam za słodyczami...

Honey: No to pożyczę ci mojego Królisia! Chcesz?

Haruhi: Co.,.? Nie, chyba, nie...

Honey: Co, nie podoba ci się mój króliczek?

Haruhi: Yyy... Wiesz co? W sumie jednak go sobie pożyczę...

Honey: Jeee!

Pozdrawiam (i jeszcze raz przepraszam za jakość tłumaczeń...)

Aga <3

Ouran High School Host Club, part 1:Tamaki, Haruhi, Bliźniaki

Dzisiaj pozwolę sobie odejść od One Piece, żeby nie zanudzić Was ciągłym wyborem tego samego tytułu. Za to w następnej notce dodam cytaty kilku postać tegoż anime. 

A dzisiaj będzie... shoujo. 

Tytuł: Ouran High school host club

Gatunek: Shoujo, Harem

Ocena na MAL-u: 8.65

Moja ocena: 9.5/10

Plusy: 

+ dobry humor;

+po prostu przyjemne;

+ kreska

Minusy:

- brak większej ilości odcinków (w anime, bo w mandze jest OK)

Opis (z wikipedii): Ouran High School to liceum dla dzieci ludzi bogatych. Wnętrze szkoły urządzone jest z niezwykłym przepychem, wszędzie wiszą szklane żyrandole, porozkładane są czerwone dywany, po których przechadzają się młodzieńcy w mundurkach i śliczne dziewczęta w żółtozłotych sukniach. Raz na jakiś czas szkoła przyjmuje jednego niezwykle zdolnego ucznia, którego nie byłoby stać na uczęszczanie do tego miejsca. Tym razem takim uczniem zostaje Haruhi Fujioka. Od razu pierwszego dnia trafia na Host Club, klub złożony z sześciu przystojniaków reprezentujących odmienne typy urody i charakteru ("dziki", "odrobinę diabelski", "książę z bajki", "opanowany" i "lolita boy"), których celem jest zapewnianie uczennicom rozrywek – pogawędek przy herbacie i dotrzymywania towarzystwa. Haruhi przypadkiem tłucze wartą ¥8,000,000 wazę, a ponieważ nie ma jak za nią zapłacić, musi dług odpracować. Tamaki Suou, samozwańczy król klubu, odkrywa, że jeżeli zamienić niegustowne okulary na soczewki, a brzydki, wytarty sweter na warty fortunę mundurek, Haruhi staje się niezwykle przystojnym młodzieńcem. Pojawia się jednak problem, bo to wcale nie jest chłopak – odkrywają, że ich nowy nabytek to w rzeczywistości dziewczyna (dość dziwna, a na pewno różna od tych uczących się w Ouran – nie interesują ją romanse, nie boi się robaków, jest raczej sceptycznie nastawiona do życia). W końcu Host Club decyduje się ukrywać ten szczegół przed innymi. Oficjalny powód jest taki, że przecież dziewczyna musi odpracować wazę, ale trudno się nie zorientować, jak wielką przyjaźnią darzą ją inni...

Tamaki Suou:

Król klubu, "tatuś".
Charakter: Przewraca w głowie każdej (prawie) dziewczynie. Uwielbiany przez wszystkich. Za co? Za entuzjazm, wesołość (czasami graniczącą z głupotą). Mimo, że stara się tego nie pokazywać tęskni za mamą, z którą musiał się rozstać z woli babci. Mimo pozornej beztroski i głupoty czasami potrafi być bardzo dojrzały i mądry. Ma naprawdę dobre serce. Zawsze stara się pomóc innym (przez co łatwo można wykorzystać jego głupotę).

“Do you think you could tell me what true strength is?  I may be out of line, but hiding your true self and putting on airs doesn’t seem any different than running away to me. I would think that embracing the things you truly like and being able to enjoy them is worth more than anything. To just be yourself… I believe that’s what true strength really is.” 
(Sądzisz, że mógłbyś powiedzieć mi, czym jest prawdziwa siła? Może to nie na miejscu, ale dla mnie ukrywanie swojej prawdziwej osobowości i udawanie powietrza nie jest niczym innym niż zwykłym uciekaniem ode mnie. Chciałbym myśleć, że korzystanie z rzeczy, które naprawdę lubisz i umiejętność cieszenia się z nich znaczy... coś więcej. Zwyczajne bycie sobą.... Wierzę, że to właśnie prawdziwa siła.) – Do Honey-sempaja

"...I've only known the twins since they were in middle school, but they definitely stood out... It seemed like they kept everyone at a distance except each other. Believe it or not, they were even more warped back then. When you stop and think about it, maybe this fight is a good thing for them. Maybe it means that the twins are expanding their horizons a bit. We should just leave them alone and let them work it out." 
( Znałem bliźniaków tylko odkąd byli w gimnazjum, ale zdecydowanie się wyróżniali... Wydawało się jakby trzymali na dystans każdego z wyjątkiem siebie nawzajem. Wierz lub nie, oni byli wtedy nawet dziwniejsi niż teraz. Gdy się nad tym zastanowisz... może ta kłótnia jest dla nich czymś dobrym? Może bliźniaki poszerzają choć trochę swoje horyzonty... Powinniśmy po prostu zostawić ich samych i pozwolić im to przemyśleć.)

“By yourself? You’re always by yourself… all alone in your home. You never call us for help even though we’re so close. I get it. I understand now, Haruhi. I’m sorry I acted the way I did. You grew up without relying on anyone else, but not anymore. You can come out now. You don’t have to be afraid. I’ll always be here for you, Haruhi. I promise that you’ll never be alone again.” 
(Sama? Ty zawsze jesteś sama.... zupełnie sama w swoim domu. Nigdy nas nie wołałaś na pomoc, mimo że jesteśmy tak blisko. Załapałem. Rozumiem to teraz, Haruhi. Przepraszam, że się tak zachowywałem. Dorastałaś, nie polegając na nikim, ale koniec z tym. Możesz już wyjść. Nie musisz się bać. Zawsze będę tutaj dla ciebie, Haruhi. Obiecuję, że nigdy więcej nie zostaniesz sama. ) - do Haruhi, gdy okazało się, ze boi się ona burzy

"You idiot! I want you to turn around and start looking for Haruhi right now! What kind of jerk would leave a girl out in a thunderstorm like this by herself? Now you listen to me, Haruhi is terrified of thunder. Whenever she hears it, she gets so scared she can't even move. Why don't you spend less time concentrating on your jealousy and worry about someone else for once!" 
(Jesteś idiotą! Masz się ogarnąć i zacząć natychmiast szukać Haruhi! Co za idiota zostawiłby dziewczynę samą w  czasie burzy takiej jak ta? Teraz posłuchaj, Haruhi panicznie boi się grzmotów.  Kiedy je usłyszy, jest tak przestraszona, że nie może się nawet ruszyć.  Czemu więc tracisz czas na zazdrość, a choć raz nie zainteresujesz się trochę innymi!?) - do Hikari'ego gdy ten zostawił Haruhi samą po randce.

"Grunt to nie zamieniać samotności w nienawiść"

Ach! Jakże okrutny potrafi być Bóg który od czasu do czasu w swoim kaprysie decyduje się stworzyć istotę o idealnym ciele i wnętrzu! I nie, wcale nie zamierzam się chwalić! Dobrze rozumiem, dlaczego próbujesz pocieszyć się w ten sposób! Ja na twoim miejscu nie mógłbym żyć, gdybym tego nie robił! (do Haruhi, na początku, gdy ta powiedziała, że wygląd nie ma znaczenia, a Tamaki myślał, ze jest chłopakiem)

"A little water never hurt anyone. Besides, people are always telling me that I'm dripping with good looks." (Trochę wody nigdy nikogo nie zraniło. Poza tym, ludzie zawsze mówili mi, ze ociekam dobrym wyglądem.”)

 

"Handsome men can't be hurt by water." 
Przystojnemu mężczyźnie woda nie zaszkodzi.

"...It's still too early for me to tell (you apart). I mean, you are both totally identical. But it all depends on how you choose to look at it. Being so identical is a talent in and of itself. So from now on you should try to perfect the whole two-in-one Hitachiin brothers act. But you mustn't forget that you're also independent beings with your own personalities. And while you're doing that, I'll keep bugging you until I can tell you apart."  
(To ciągle zbyt wcześnie dla mnie, by was rozróżnić. Mówię, że obaj jesteście identyczni. Ale wszystko zależy od sposobu, w jaki na to patrzycie. Taka identyczność jest zaletą samą w sobie. Więc od teraz powinniście spróbować doskonalić postawę dwa-w-jednym braci Hitachiin. Lecz nie wolno wam zapomnieć, że jesteście także niezależnymi ludźmi, z własnymi osobowościami. A nie dam wam spokoju, dopóki tego nie zrobicie, dopóki nie będę mógł powiedzieć, że was rozróżniam.)

"Hold on, it sounds to me like you're the one who isn't trying. If you really want to surpass your brothers then you can do it. But I think the one who's given up here is you, Kyoya."
( Zaczekaj, wydaje sie mi, że to ty nie próbujesz.  Jeśli naprawdę chcesz przewyższyć swoich braci, możesz to zrobić. Jednak myślę, że to właśnie ty się tutaj poddałeś, Kyouya.)

"Call me king!" 
(Nazywaj mnie królem)

 "Mom! Haruhi's using foul language!" 
(Mamo! Haruhi używa wulgarnego języka!) do Kyouya’i

Haruhi:

Haruhi jest główną bohaterką serii. (jej historię macie w opisie anime, więc na tym zakończę ten symboliczne jej przedstawienie)

Charakter: Jedyna biedna osoba w klubie. Jest bardzo inteligentna. Jej mama nie żyje i od tego czasu dziewczyna pełni w domu jej funkcję. 

A żeby to... Mają tu cztery biblioteki, a w każdej hałas jak na jarmarku... Po co tam w ogóle siedzą, jak nie mają zamiaru się uczyć?

Jego podejście do tego typu spraw wzbudza mój wielki szaczunek (o Tamakim)

(points to tamki) hey look! a pervert!
(pokazuje na Tamakiego) Hej zobaczcie! Zboczeniec!

"I think it's fun to know the person little by little through looking at their personality." 
(Myślę, ze to radość poznawać człowieka krok po kroku przez zgłębianie jego osobowości.)

"Besides, it doesn't really matter, does it? Why should I care about appearances and labels anyway. It's what's on the inside that counts." 
(Poza tym, to nie ma większego znaczenia, prawda? Dlaczego właściwie miałabym dbać o swój wygląd i etykietę. Liczy się to co jest w środku.)

"A person can change, at the moment when the person wishes to change." 
(Człowiek może się zmienić w momencie, gdy chce się zmienić.)

"That is really selfish. You didn't even try to tell her your feelings, so there's no way she'll understand it. You've already decided. What's the use of not telling her?" 
(To jest naprawdę egoistyczne. Nawet nie spróbowałeś wyznać jej swoich uczuć, więc nie ma szans żeby to zrozumiała. Już zdecydowałeś. Jaki jest pożytek z milczenia?)

"I hate all these damn rich people." 
(Nienawidzę tych wszystkich cholernych bogatych ludzi)

"Rich Bastards." 
(Bogate sukinsyny)

Kaoru I Hikaru Hitachiin:

Zabawne, "diabelskie" bliźniaki. Kaoru bardziej spokojny, Hikaru - niezrównoważony. Byli zamknięci w sobie, dopiero gdy dołączyli do Hostów zmienili się i znaleźli przyjaciół. Tyle na ich temat. (jestem już zmęczona po całym dniu... ;/)

Hikaru: "Even if I searched the world over, no one could compare to you." 
( Nawet gdybym przeszukał cały świat, nikt nie mógłby się z tobą równać.)

Hikaru:  (To Kaoru) "Kaoru, you know... Making it so that other people can distinguish between us is our first step towards independence. So it's simple - changing our appearance is enough, and it's faster that way. It's because that, until now, we've always thought it was because people are idiots... But, in fact, it was only because we made no effort to make people able to distinguish between us. So if such a simple answer can solve this, I'll do it any time. Kaoru, if you want, we can have separate rooms. We can even be designated separately at the Host Club--but even if we do that, it won't change the fact that we are twins! I've been up all night thinking... and I remembered what Tono said before. And I thought about it. Kaoru, I think you're mistaken. Sure, until now, we may have lived our lives the wrong way... I depended on you, and then Haruhi came. The problem is that we didn't accept anyone. But doing this--it would kill our feelings. Forcing ourselves to live separate lives, is it really independence? Kaoru, we're twins. Isn't it an incredible gift? Normal people can only face their future alone... you and I can face it together. We aren't depending on each other. From now on, we'll influence each other... it would be good if we could stimulate each other. If we don't forget this, then for sure a future twice as fun as anyone else's awaits us! That's why we'll always stay together, even after this. Because we can't do otherwise. ...You didn't know that's why twins are born, right?" 
(Wiesz, Kaoru… To, że ludzie mogą rozróżniać między nami jest pierwszym krokiem w stronę niezależności. To tak proste – zmiana naszego wyglądu wystarcza, jest szybka. Właśnie dlatego, do dziś, zawsze myśleliśmy, że ludzie są idiotami… Ale prawdziwy powód był inny - to my nie staraliśmy się, by mogli nas rozróżnić. Więc jeśli przyczyna jest tak błaha, nie zrobię tego nigdy więcej. Kaoru, jeśli chcesz, możemy mieć oddzielne pokoje. Możemy być rozróżniani w klubie Hostów, ale nawet jeśli to zrobimy, nie zmieni się fakt, że jesteśmy bliźniakami! Spędziłem całą noc rozmyślając… i przypomniałem sobie, co kiedyś powiedziała Tono. I przemyślałem to. Kaoru, uważam, że się myliłeś. Naprawdę... do dziś, mogliśmy przebyć nasze życia złą drogą… Polegałem tylko na tobie. A potem przyszła Haruhi. Problemem jest to, że nie akceptujemy nikogo. Ale gdybyśmy to zrobili, mogłoby to zabić nasze uczucia względem siebie. Zmuszanie nas do przeżycia oddzielnych żyć - czy to jest ta prawdziwa niezależność? Kaoru, jesteśmy bliźniakami. Czy nie jest to niewyobrażalnym darem? Normalni ludzie mogą stawić czoło przyszłości jedynie samemu… ty i ja możemy zrobić to razem. Nie polegajmy na sobie. Od teraz, wpływajmy na siebie nawzajem… to wyjdzie dobrze, jeśli będziemy nawzajem się zachęcać. Dopóki o tym nie zapomnimy, nasza przyszłość będzie dwa razy bardziej zabawna niż się wszyscy spodziewają. To dlatego zawsze zostaniemy razem, nawet później. Ponieważ nie możemy zrobić inaczej. Nie wiedziałeś, że to dlatego bliźnięta się rodzą, prawda?)

Kaoru: "Feelings you have for each other will not be known unless you voice them." 
(Uczucia, które posiadasz do kogoś nie zostaną poznane jeśli ich nie wyrazisz.”)

Kaoru: "We were always contradicting ourselves. We wanted to be told apart - We didn't want to be told apart. We wanted people to know us - We didn't want them to know. We were always looking for someone who would finally accept us. But there was no way that would ever happen, not as twisted as we were. We were so afraid of someone breaking through our barrier and hurting us, we kept a strong lock on our hearts to protect ourselves." 
( Zawsze sobie zaprzeczaliśmy. Chcieliśmy być rozróżniani – nie chcieliśmy być rozróżniani. Chcieliśmy, żeby ludzie nas poznali – nie chcieliśmy, żeby nas znali. Zawsze szukaliśmy kogoś, kto w końcu nas zaakceptuje. Ale nie było mowy, żeby to się kiedykolwiek stało, nie, gdy byliśmy tak zagubieni . Baliśmy się kogoś, kto zniszczy barierę i zrani nas, trzymaliśmy silny zamek na naszych sercach, aby się chronić.”)

Kaoru: "Do you realize what's happened, Hikaru? Until now, there were only two groups of people: Us and everyone else. But for the first time, someone's crossed into our world." 
(Zdajesz sobie sprawę z tego co się stało, Hikaru? Do teraz były tylko dwie grupy ludzi: my i wszyscy inni. Ale po raz pierwszy ktoś wkroczył do naszego świata.)

Kaoru: "One day Hikaru will realize he wants to take the next step on his own... When that happens, I don't know what I'll do." 
(Pewnego dnia Hikaru zda sobie sprawę z tego, że chce zrobić następny krok sam… Kiedy to się stanie, nie wiem co zrobię.)

Kaoru: “I guess you could say Hikaru’s immature. He lets his emotions take over. See, I’m not sure he’s even aware of it, but I can tell that he cares about Haruhi. He just doesn’t know how to react so his emotions run wild. He’s selfish and wants all of her attention. He wants to be acknowledged by her but doesn’t know how to make that happen. If you want true friends, friends who aren’t only your toys, you have to learn to respect them. That’s the only way you can have a meaningful relationship. And I think it’s about time that Hikaru learned that lesson himself.”  
(Myślę, że mógłbyś powiedzieć, że Hikaru jest dziecinny.  Pozwala wziąć górę emocjom. Widzisz, nie jestem pewien, czy jest tego świadomy, ale mogę powiedzieć, że troszczy się o Haruhi. On po prostu nie wie jak reagować , więc nie trzyma swoich emocji na wodzy. Jest egoistyczny i chce całej jej uwagi. Chce być doceniony przez nią, ale nie wie jak to zrobić. Jeśli chcesz prawdziwych przyjaciół, przyjaciół, którzy nie są tylko twoimi zabawkami, musisz nauczyć się ich szanować. To jedyny sposób, dzięki któremu możesz mieć znaczącą relację. I myślę, że nadchodzi czas, w którym Hikaru się tego sam nauczy…)

Hikaru: "If it wasn't for Tamaki, then the two of us would still only be lost souls. We were able to become friends with Haruhi and the others because the Host Club brought us together. To think that all of it could end so suddenly like this... is something that I can't tolerate!" 
(Gdyby nie Tamaki, ciągle bylibyśmy zagubionymi duszami. Mogliśmy zostać przyjaciółmi z Haruhi i innymi, ponieważ klub hostów zbliżył nas do siebie. Myśl, że to wszystko może się skończyć tak nagle… to coś, czego nie mogę tolerować!)

Na dzisiaj tyle, jutro chyba jednak będzie druga część (+ oczywiście postać z One Piece).  Jeszcze raz przepraszam za jakość tłumaczenia. Dzisiaj te tłumaczenia były wyjątkowo słabe. No a teksty długie…

Napiszę troszkę  o sobie: Uwielbiam piłkę nożną. Nie chodzi o to ze od Euro. Kocham grać oraz oglądać od trzech lat. (Mimo, że jestem dziewczyną).  Z piłkarzy najbardziej lubię Roberta Lewandowskiego i Leo Messi’ego. Jestem za Barcelona, ale (co dziwne) nawet lubię Cristiano Ronaldo (chociaż oczywiście wolę napastnika Barcelony - Messiego). J To tyle ode mnie na dziś.

Pozdrawiam wszystkich

Aga :*

One piece, part 2: Roronoa Zoro

Ohayo,

dzisiaj notka o Zoro z One Piece

Przepraszam, za tę tematykę. No cóż, bywa. Bo ja po prostu uwielbiam tę mangę! ^-^ Ale postaram się dodać jeszcze dzisiaj coś z Naruto. (może samego Uzumakiego Naruto)

A wczoraj w nocy zaczęłam oglądać Itazura na Kiss. Całkiem fajne i zabawne, ale mimo wszystko wolę takie pozycje jak Special A lub Ouran High School Host Club. :) Uwielbiam miłych (w miarę) chłopaków i mądre dziewczyny, a nie takie idiotki :p

Roronoa Zoro jest szermierzem na statku Słomianych Kapeluszy. Walczy stylem trzech mieczy. Chce zostać najlepszym szermierzem świata - to jego marzenie. 
Jakie było jego dzieciństwo? 
"O przeszłości i najbliższej rodzinie Zoro nie wiemy za wiele. Jako dziecko przybył do dojo w wiosce Shimoshiki, gdzie przegrał pojedynek z córką tamtejszego mistrza – Kuiną. Kousirou, bo tak miał na imię mistrz tego dojo, pozwolił Zoro po przegranej zostać i kształcić się w posługiwaniu początkowo dwoma mieczami. Po roku, Roronoa był w stanie pokonać nawet dorosłych. Jedynyn niedoścignionym przeciwnikiem wciąż pozostawała Kuina. Zoro przegrał z nią 2000 walk na bokeny (bambusowe miecze), 2001 została rozegrana na "prawdziwe" miecze. Zoro znowu przegrał. Wtey on i Kuina złożyli przysięgę – albo ona albo on zostaną najlepszym szermierzem na świecie. Niestety, w wyniku nieszczęśliwego wypadku (wypadek na schodach) Kuina zmarła. Biała katana Zoro, jest pamiątką po niej i symbolem obietnicy, którą sobie złożyli.
źródło: wikipedia

Charakter: Jest raczej chłodny (w obyciu), ale "serce ma po właściwej stronie", co wielokrotnie udowodnił. Czasami załamuje go głupota Luffy'ego, ale naprawdę szanuje swojego kapitana. Jest gotowy za niego zginąć." 

Po Polsku:

Nie obchodzi mnie, co myślą o mnie inni! Żyję według moich własnych przekonań i nigdy w życiu nie zrobiłem ani nie zrobię nic, czego musiałbym się wstydzić!

Zamknij się, Chopper! Kompromitujesz się! To ty wybrałeś życie na morzu! Żywy czy martwy, wybór należy tylko do ciebie. Nie wiń za to innych. [...] Jeśli jesteś mężczyzną, to siedź cicho i oglądaj mecz!

Po angielsku (z moim tłumaczeniem):

When I decided to follow my dream I had already discarded my life. 
Już wtedy, gdy zdecydowałem podążać za marzeniem, odrzuciłem moje życie.

Either in belief or doubt, if I lean to one of the sides, my reaction time will be dulled if the heart thinks the opposite of what I choose.”
W wierze lub w zwątpieniu, jeśli przechylę się na jedną ze stron, czas mojej reakcji mógłby być zbyt wolny, gdyby serce było innego zdania.

 A wound that'd make an ordinary man unconscious... I won't lose to it. A wound that would kill an ordinary person... I won't lose to it! To face one who is extraordinary, Hawk Eyes... I can't allow myself to be ordinary! 
Rana która uczyniłaby zwyczajnego człowieka nieprzytomnym... Nie przegram przez nią! Rana, która mogłaby zabić zwyczajną osobę.... Nie przegram przez nią! Stawiasz czoła komuś niezwykłemu, Jastrzębiooki... Nie mogę sobie pozwolić na bycie kimś zwyczajnym!

There is someone that I must meet again. And until that day... not even Death himself can take my life away!. 
Jest ktoś kogo muszę spotkać ponownie. A do tego dnia... Nic poza jego śmiercią nie może odebrać mi życia!

Przepraszam za jakość tłumaczeń... Nie jestem za dobra w angielskim (jak już pisałam...) Jeśli możecie wskazać mi błędy lub/i znacie lepsze tłumaczenia proszę o komentarz.
Pozdrawiam wszystkich ;)
Aga

PS W komentarzach możecie też pisać sugestie co do wyboru postaci.