Postacią, wokół której toczy się akcja serialu i mangi, jest Tohru Honda – szesnastolatka, która straciła w wypadku samochodowym matkę, swą jedyną żywicielkę. Wprawdzie dziewczynę przygarnął jej dziadek, ale z uwagi na remont jego domu zdecydowała się na życie w lesie pod namiotem. Bohaterka mimo tragedii ma pozytywne nastawienie do życia, które dodaje jej sił w trudnych chwilach i pomaga przetrwać mimo charakteryzującej ją naiwności. Po kilku dniach mieszkania pod namiotem w niewielkiej odległości od jej nowego domu, Tohru odkrywa samotny dom, w którym razem z kuzynem Shigure mieszka Yuki Sohma – kolega z jej klasy. Następnego dnia Tohru znów zostaje bez dachu nad głową, gdy jej namiot zostaje zasypany przez osuwający się grunt. Shigure proponuje, żeby dziewczyna z nimi zamieszkała i zajęła się domem. Tego samego dnia do domu powraca Kyo – kolejny członek rodziny Sohma. Dzięki małemu wypadkowi Tohru odkrywa, że członkowie rodziny dotknięci są klątwą, która objawia się tym, że kiedy jednego z nich obejmie normalny człowiek o przeciwnej płci, ten zamienia się w jedno ze zwierząt z chińskiego zodiaku Jūnishi. Poza dwunastoma zwierzętami ujętymi w zodiaku poznamy jeszcze kota, który jak głosi legenda został oszukany przez mysz i przy tworzeniu Jūnishi pominięty.
(źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Fruits_Basket )
Honda Tohru
wiek: 16-18 lat
wzrost: 156 cm.
waga: 46 kg.
(W opisie serii osobowość Tohru została już przedstawiona, więc tu ją ominę)
cytaty:
[To Kyo Sohma]If you think of someone's good qualities as the umeboshi in an onigiri, it's as if their qualities are stuck to their back! People around the world are like onigiri. Everyone has an umeboshi with a different shape and color and flavor. But because it's stuck on their back, they might not be able to see their umeboshi. "There's nothing special about me. I'm just white rice." [in her head] That's not true. There is an umeboshi -- on your back. [aloud] Maybe the reason people get jealous of each other, is because they can see so clearly the umeboshi on other people's backs. I can see them, too. I can see them perfectly. There's an amazing umeboshi on your back, Kyo-kun.
Jeśli myślisz o czyichś dobrych cechach jak umeboshi (japońska morela) w onigiri, to tak jakby ich cechy były wbite w ich plecy! Ludzie dookoła świata są jak onigiri. Każdy ma umeboshi innego kształtu i koloru oraz smaku. Ale ponieważ to jest wbite w ich plecy, mogą nie być w stanie zobaczyć swoich umeboshi. "Nie ma we mnie nic specjalnego. Jestem po prostu białym ryżem." [w jej głowie] To nie prawda. Jest umeboshi - na twoich plecach. [głośno] Może przyczyną zazdroćci innych ludzi jest to, że mogą zobaczyć umeboshi na plecach innych, Też mogę je zobaczyć. Widzę je dokładnie. Na twoich plecach jest wspaniałe umeboshi.
[After Hatori asks what snow becomes when it melts]
Ah...um, well...hmm. It becomes spring! No matter how cold it is now, spring will come again! Without fail. It's strange isn't it? But it's true.
[po pytaniu Hatori'ego czym staje się śnieg, gdy topnieje]
Ach... hmm... no cóż... hmm. On staje się wiosną! Nie ważne jak zimno jest teraz, wiosna przyjdzie ponownie. Niezawodnie. Dziwne, prawda? Ale prawdziwe.
A lot of people are too scared to admit that they're still children. They do everything they can to avoid it. So people who can admit that have a lot of courage.
Wielu ludzi zbyt się boi, by przyznać, ze wciąż są dziećmi. Robią wszystko co można, żeby tego uniknąć. Ludzi, którzy potrafią to przyznać, uważam za bardzo odważnych.
[To Ritsu Sohma]
I'm sure that inside your heart...you're trying with all your might to find it on your own...the reason you were born. Because...because really...there might not be anyone who was born with a reason. I think that everyone...everyone might have to find one on their own. [in her head] A reason for being born... A reason that it's okay to be alive... A reason to exist. [aloud] I think everyone might have to find it themselves...and decide for themselves. It could be your dreams...your job...or a person. ...The reason you're looking for...might be vague, unclear...and uncertain. [in her head] And you might lose it. [aloud] But as long as you're alive...you have to keep searching for that reason.
[Do Ritsu Sohma]
I'm sure that inside your heart...you're trying with all your might to find it on your own...the reason you were born. Because...because really...there might not be anyone who was born with a reason. I think that everyone...everyone might have to find one on their own. [in her head] A reason for being born... A reason that it's okay to be alive... A reason to exist. [aloud] I think everyone might have to find it themselves...and decide for themselves. It could be your dreams...your job...or a person. ...The reason you're looking for...might be vague, unclear...and uncertain. [in her head] And you might lose it. [aloud] But as long as you're alive...you have to keep searching for that reason.
[Do Ritsu Sohma]
Jestem pewna, że w swoim sercu... próbujesz z całych sił znaleźć to sam... przyczynę, dla której się urodziłeś. Ponieważ... ponieważ naprawdę... chyba nie ma nikogo, kto by się urodził bez przyczyny. Myślę, że każdy... każdy musiał znaleźć swoją własną. [w głowie] Przyczynę swojego urodzenia... Przyczynę, dla której "to w porządku" żyć... Powód do życia. [głośno] Myślę, że każdy musiał znaleźć ją sam. I zdecydować za siebie. To mogło być twoje marzenie... twoja praca... lub osoba... Przyczyna, której szukasz...może być niejasna, nieprzejrzysta... i niepewna. [w myślach] I możesz ją stracić. [głośno] Ale dopóki żyjesz... musisz jej szukać.
[in her head] My happiness comes from the kindness of those around me.
[w myślach] Moje szczęście pochodzi z życzliwości ludzi dookoła mnie.
[w myślach] Moje szczęście pochodzi z życzliwości ludzi dookoła mnie.
[To Ritsu Sohma]
Sometimes living can be hard, but it's only because we're alive that we can make each other...laugh, cry...be happy! [in her head] In this world... [aloud] If that's not a reason for being born in this world...I don't know what is!
[Do Ritsu Sohma]
Sometimes living can be hard, but it's only because we're alive that we can make each other...laugh, cry...be happy! [in her head] In this world... [aloud] If that's not a reason for being born in this world...I don't know what is!
[Do Ritsu Sohma]
Czasem życie bywa trudne, ale to tylko dlatego, że jesteśmy żywi, możemy sprawiać, że ktoś będzie... śmiał się, płakał... był szczęśliwy! [w myślach] Na tym świecie... [głośno] Jeśli to nie przyczyna, dla której się tu urodziliśmy... to nie wiem co nią jest!
As long as you live things will keep happening! As long as you're alive wishes will keep being made! (to Kureno Sohma, the rooster)
Póki żyjesz wszystko może się zdarzyć! Tak długo jak żyjesz, marzenia mogą się spełnić (do Kureno Sohma, koguta)
Póki żyjesz wszystko może się zdarzyć! Tak długo jak żyjesz, marzenia mogą się spełnić (do Kureno Sohma, koguta)
But... but... but from now on... I want to understand everything. From now on... just like you listened to my complaints, Kyo-kun... I want you to let me listen to yours. When things get tough... when you're scared, when you're weak... I want you to tell me. I want you to let me care about you. I want to be together. I want us to live... eat meals, study... share our troubles... like we did before... together. I want to stay together!
[in her head] Mother, will you look over me? At times I may want to cry. But, I'm walking, everyone is walking forward, to a farther place than here.
[in her head] Mother, will you look over me? At times I may want to cry. But, I'm walking, everyone is walking forward, to a farther place than here.
Ale... ale... ale od teraz... Chcę wszystko rozumieć. Od teraz... tak jak ty słuchałeś moich narzekań, Kyo-kun... chcę byś pozwolił mi słuchać twoich. Gdy coś nabierze trudności... kiedy się boisz, kiedy jesteś słaby.. Chce żebyś mi powiedział. Chcę, żebyś pozwolił mi się o ciebie troszczyć. Chcę być razem z tobą. Chcę byśmy żyli... jedli posiłki, uczyli się... dzielili problemy... tak jak wcześniej... razem. Chcę zostać z tobą! [w myślach] Mamo, patrzysz na mnie? Chwilami może chce mi się płakać. Ale idę, tak jak każdy idzie do przodu, z daleka aż dotąd.
It's a mystery. Just because of a simple sentence... I get shaken... or I get happy. Kyo-kun is mysterious indeed. (After Kyo says, "You wanna kill some time... with me?")
To tajemnicze. Tylko z powodu prostego zdania... jestem wstrząśnięta... lub szczęśliwa. Kyo-kun jest rzeczywiście tajemniczy. (Po słowach Kyo "Czy chciałabyś zabić trochę czasu... ze mną?)
Why does... my heart... hurt so much? Like it's being torn apart. Is it because my outrageous wish... is so disheartening? Is it because I know... that some wishes... don't come true? Even so... I wish. I wish... (Her thoughts while wishing on stars with Kyo).
(Dlaczego... moje serce... boli tak bardzo? Jakby było rozerwane. Czy to dlatego, że moje życzenie... jest tak przygnębiające? To dlatego, że wiem... że niektóre życzenia... się nie spełniają? Nawet jeśli... życzę sobie, życzę sobie... (Jej myśli podczas życzeń do gwiazd z Kyo)
Mom taught me that people's differences are something to celebrate. When I thought of all the different shapes of human kindness -- imagining them as round or square...I got really excited. Your kindness is like a candle Sohma-kun. I can feel it light up, and I just want to smile. It's that kind of kindness.
Mama nauczyła mnie, że różnice pomiędzy ludźmi są czymś wartym uczczenia. Kiedy myślę o wszystkich kształtach, jakie przybiera życzliwość ludzka, wyobrażając je sobie jako zwyczajne kwadraty lub koła... Jestem bardzo podekscytowana. Twoja życzliwość jest jak świeca, Sohma-kun. Mogę poczuć ją zapalającą się i po prostu chcę się uśmiechnąć. To ten rodzaj życzliwości.
My mom told me, it's better to trust people than to doubt them. She said that people aren't born with kind hearts. When we're born, all we have are desires for food and material things. Selfish instincts, I guess. But she said that kindness is something that grows inside of each person's body, but it's up to us to nurture that kindness in our hearts. That's why kindness is different for every person.
Moja mama powiedziała mi, że lepiej ufać ludziom niż w nich wątpić. Powiedziała, że ludzie nie urodzili się z życzliwymi sercami. Gdy się urodziliśmy, jedyne co mieliśmy to potrzeba jedzenia i materialne przedmioty. Może egoistyczny instynkt. Ale ona powiedziała, że życzliwość jest czymś, co rośnie w środku każdego z nas, ale to my możemy ją pielęgnować w naszych sercach. To dlatego życzliwość jest inna u każdej osoby.
"We're all born with selfish desires, so we can all relate to those feelings in others. But kindness is something made individually by each person, so it's easy to misunderstand when others are trying to be kind to you."
Wszyscy urodziliśmy się z egoistycznymi pragnieniami, więc wszyscy możemy łączyć te uczucia z innymi. Ale życzliwość jest czymś osiągniętym przez każdego indywidualnie, więc łatwo o nieporozumienie, gdy ludzie chcą być dla siebie mili.
Wszyscy urodziliśmy się z egoistycznymi pragnieniami, więc wszyscy możemy łączyć te uczucia z innymi. Ale życzliwość jest czymś osiągniętym przez każdego indywidualnie, więc łatwo o nieporozumienie, gdy ludzie chcą być dla siebie mili.
It's not always easy to see the good in people. In some people, you might even doubt that it's there at all. But if you can somehow, find a way to believe...sometimes that's all it takes to help someone, to give them the strength to find the good in themselves.
Nie zawsze łatwo jest zobaczyć dobro w ludziach. U niektórych, możesz nawet wątpić w jego istnienie w ogóle. Ale jeśli umiesz jakoś znaleźć sposób by uwierzyć... czasami to wystarczy by komuś pomóc, dać mu siłę, by mógł znaleźć w sobie dobro.
[To Kyo]
Being away from everyone else may be lonely, but being away from you will be even lonelier.
[do Kyo]
Being away from everyone else may be lonely, but being away from you will be even lonelier.
[do Kyo]
Trzymanie się z daleka od wszystkich może być samotne, ale przebywanie z daleka od ciebie będzie samotne nawet bardziej.
[After being told by Grandpa that the remodelling of his house is finished]
[referring to the Sohmas] I made...a mistake. I was never going to be more than...a temporary guest... But I made the mistake...of thinking of them...as my family. [...] I made a mistake. They're not my family.
[po dowiedzeniu się od dziadka, że remont jego domu jest zakończony]
[referring to the Sohmas] I made...a mistake. I was never going to be more than...a temporary guest... But I made the mistake...of thinking of them...as my family. [...] I made a mistake. They're not my family.
[po dowiedzeniu się od dziadka, że remont jego domu jest zakończony]
[zwracając się do Sohm'ów] Popełniłam... błąd. Nigdy nie będę więcej niż... tymczasowym gościem... Ale popełniłam błąd... myśląc o nich... jak o rodzinie [...] Popełniłam błąd. Nie są moją rodziną.
...As they played the game...I waited for someone to call "onigiri." But no one called. I was very little then. I had almost forgotten about that. [...] But they knew...there would never be room for an onigiri...in a fruits basket.
... Gdy grali w grę... Czekałam na kogoś, kto powie "onigiri". Ale nikt tego nie zrobił. Byłam wówczas bardzo mała. Prawie o tym zapomniałam [...] Ale oni wiedzieli... nigdy nie byłoby pokoju dla onigiri... w koszyku owoców.
Pamiętam, że gdy pierwszy raz usłyszałam historię zwierzaków Zodiaku, jedynym o czym mogłam myśleć był biedny kotek. Kiedy wszystkie zwierzęta spędzały wspaniale czas na bankiecie, kot ciągle leżał w łóżku, marząc o przyjęciu, które nigdy nie nadejdzie.
"I should have known. There was no way I could have joined the others. A rice ball doesn't belong in a fruits basket."
"I should have known. There was no way I could have joined the others. A rice ball doesn't belong in a fruits basket."
Powinnam była wiedzieć. Nie było możliwości, bym mogła dołączyć do innych. Kulka ryżowa nie leży w koszyku owoców.
Look at that beautiful sky! See you later mom, take care of the house while I'm gone okay? I'll be back.
Look at that beautiful sky! See you later mom, take care of the house while I'm gone okay? I'll be back.
Popatrz na piękne niebo! Do zobaczenia później, mamo, opiekuj się domem podczas mojej nieobecności. Wrócę.
Ufff... To było bardzo męczące, jednak to ten rodzaj pracy, który jest bardzo przyjemny, ale również wyczerpujący umysłowo. :) No więc bardzo z siebie dumna, przedstawiam Wam te oto cytaty pełne dobra i ciepła. A niedługo będą kolejne. ;)
Pozdrawiam
Aga <3
niesamowite <3
OdpowiedzUsuń